Bugün ne fiyaskso bir gündü hayallerim bile mutlu etmedi beni.
Ne sıkıcı bunaltıcı acı verici birgün böyle...
Dün sabahlayınca boyun da şişer beyinde.
En nefret ettiğim şeylerden birtaneside yağmur...
Sıcacık evde petegin yanı basında camdan bakmak paha biçilemez ama akşam vakti dışarıda elinde eşyalar ile ıslanmak...BERBAT.
Çok özledim lise yıllarını... Evimde nette saatlerce takılmayı,dersten kalma korkusu olmadan derslere girmeyi...Sınavlarda kopya çekmeyi Tenefüs aralarını 45dakikayı saymayı.
Aslında ben arkadaşlığı umursamazlığı özledim
Hiç ayrılmam dediğim insanı ayda 1 anca görebilmekte saklı can acım.
Ne hayaller kurardım dershaneye giderken...
Otogara gelip beni yolu edecekti birbirimeze bakıp boncuk boncuk yaşlar süzülecekti
Sarılıp ağlarken - Ağlama lütfen dicekti Ben ise ...
Kelimeler burada tükenmekte işte...
Kardeşten öte az gelir anlatmaya... Ama ben gerçekten de özledim...
İstanbulu özlicektim gidince... Şimdi ise İstanbul un içerisinde onu özlüyorum...
Gözlerim dolar durur eskiyi düşündükçe.
Ama unutmuyorum bunlar olmasa şimdiki hayatta olmazdı.
Canım ailem iyiki beni göndermemişler...
Işıklı yoldan geçerken ağlıcaktım ben.
Geride kalan herşeyi özledim ben iğneden ipliğe....
N.K
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder